Δεν μπορείς να τα αλλάξεις όλα στη ζωή σου. Ό,τι συμβαίνει γύρω σου, μέσα σου, κάποιες φορές πρέπει να γίνει. Δεν ξέρω αν πρέπει να το ονομάσω μοίρα, κάρμα, επιλογή ή κάτι άλλο. Δεν ξέρω.
Μπορεί να νομίζω ότι ξέρω κάποια πράγματα και τελικά να μην τα γνωρίζω καθόλου. Μπορεί να θέλω να πραγματοποιήσω κάποια άλλα όμως να μην βγαίνουν. Δεν είμαι από εκείνους τους ανθρώπους που αφήνουν τα πράγματα στην τύχη τους. Δεν είμαι όμως και από εκείνους που πιάνουν τον ταύρο από τα κέρατα! Μάλλον είμαι λίγο και από τα δύο. Κάπου στο ενδιάμεσο δηλαδή.
Όταν όμως βλέπω εικόνες, όπως αυτές των τελευταίων ημερών (πανδημία, φωτιές, πλημμύρες) ανά τον κόσμο, αναρωτιέμαι, "τελικά είναι η μοίρα που μας οδηγεί εκεί;". Και απαντώ στον εαυτό μου. Σίγουρα όχι μόνο!
Και λέω όχι μόνο, επειδή ίσως όλα αυτά να είναι η φυσική εξέλιξη της ανθρωπότητας. Ίσως η πορεία μας πάνω σε τούτο τον τόπο να είναι αυτή ακριβώς που βιώνουμε - φωτιές, πλημμύρες, πανδημία...
Και συνεχίζω να βυθίζομαι στις σκέψεις και τα ερωτηματικά μου. Αν κάθε ένας από εμάς, στην πορεία της ζωής του - μέχρι σήμερα - προσπαθούσε να δημιουργήσει το "εγώ" του συμπεριλαμβάνοντας και το "εμείς" πιστεύω πως θα μπορούσαμε να καθυστερήσουμε έστω και λίγο αυτή την τραγική κατάσταση της κλιματικής αλλαγής. Όχι τόσο για εμάς, αλλά για τα παιδιά μας, για τη νέα γενιά που θέλει κι αυτή να ζήσει σε έναν κόσμο καλύτερο, σε ένα περιβάλλον υγιές. Και όταν αναφέρω περιβάλλον υγιές εννοώ κυριολεκτικά και μεταφορικά!
